Cirkel doorbreken

Vooral het gezin met het gehandicapte meisje gisteren was erg aangrijpend. Gepke en ik hebben er veel over doorgepraat: wat kunnen we voor haar betekenen? En hoe schrijnend ook: niets. Wat het meisje nodig heeft is liefde en aandacht. Haar ouders moeten echter zo vechten om het basale bestaan, dat ze dat niet kunnen.
Ook vandaag hebben we daar voorbeelden van gezien, mensen die vast zitten in een kringetje van ellende. En het is allemaal zo voorstelbaar. Er is nauwelijks werk en veel mensen zijn uit de stad weg getrokken, voor zover ze dat konden betalen. Zeker de helft van de stad bestaat nog uit half ingestorte gebouwen en verwilderde stukken land gevuld met zelf geknutselse bouwwerken. In die bouwwerken wonen grote families met elkaar op een kluitje. Sociale zekerheid kennen ze niet, alleen een maandelijks bedrag van de regering voor gezinnen met jonge kinderen als er verder geen inkomen in dat gezin is, of als je een bepaalde ziekte hebt. Zo'n tweederde van de stad leeft op deze manier, met weinig meer dan een paar tapijten om in de winter -45 graden buiten de golfplaten te houden. Dat is al zwaar. Als vervolgens één of meerdere gezinsleden medische problemen heeft, en ze zelf het vervoer naar het ziekenhuis en de doktersrekening moeten betalen, wordt het al snel uitzichtloos. Dan verdwijnt ook de energie om er zelf nog wat van te maken, of zelfs om liefde en aandacht aan kinderen te geven.
Belangrijkste is dat gezinnen weer een eigen inkomen kunnen krijgen. Maar dat kost energie die er nu net weer niet is. De hulp die Fam2fam aan bijna 300 gezinnen geeft helpt: het neemt een stukje zorg voor kinderen weg. Wat wij ook vandaag hebben gezien en gehoord is met welke aandoeningen en klachten mensen te maken hebben. Veel problemen met hart, nieren en vaten. Het beeld dat zich bij ons nu begint vast te zetten: kunnen we door het wegnemen van medische problemen de cirkel van ellende doorbreken, zodat de mensen weer energie krijgen en een grotere kans hebben weer aan werk te komen? Dat gaan we morgen verder onderzoeken, in gesprek met hulpverleners in de stad. Wat zijn hun ervaringen, waarom werkt het nu zoals het (niet) gaat? Dat zal weer een intensieve dag worden, en - zo hebben we vandaag gemerkt - heel goed op blijven letten of ze wel begrijpen wat we bedoelen, met alle vertalers die er tussen zitten....